słodkości ... i wszystkie moje

Od kilku dni mam niepohamowany apetyt na słodycze. W sobotę piekłam szarlotkę... o drugiej w nocy, bo nic już w domu słodkiego nie było, a nocny za daleko :) Pyszna mi wyszła! Luby obudził sie na sam jej zapach i zjedliśmy we dwoje niemal od razu po wyciągnięciu z piekarnika pół szarlotki!!! PYSZNA! PYSZNA! PYSZNA! O dziewiątej rano w niedzielę zachciało mi się lodów - koniecznie tiramisu!!! Dołożyłam do tego pół czekolady z orzechami i kisielek... Około południa przybył na miejsce zbrodni najukochańszy z siostrzeńców.

- Ciocia, co to? - dwulatek wskazał małym paluszkiem na blache z szarlotką

- Ciasto. Chcesz kawałek?

- Tak, daj... dwa - na myśl o słodkościach także najukochańszy z siostrzeńców dostaje ślinotoku.

Patrzyłam jak pochłania z apetytem szarlotkę mrucząc z zadowolenia. Oczywiście sobie i Lubemu nie miałam serca odmówić przyjemności zanurzenia zębów w kolejnej porcji ciasta.

- Doble ciastko - wyartykułował siostrzeniec - jesce daj. Baldzo doble. - dodał patrząc na ciasto tak, jakby miał zamiar pochłonąć je całe. - i kawy... wolno? - zakończył z westchnieniem.

- Kawy? OK - dostał... zbożową z mlekiem  jak i reszta biesiadników.

Zjadł i głaskał się przez chwilę po brzuszku.

- Co, Gwiazdko, starczy Ci już tych słodkości? - Pytam.

- Nemo ne gazdka - oburzył się - Nemo slodkie ciastko - poprawił mnie.

Uwielbiam go