Jutro do pracy. Zastanawiam się, jak przejadę 40km w tą i z powrotem o jednym oku. W zasadzie mam widzenie zbieżne i mam wrażenie, że zezuję... Moi mili, włos w oku to powazna sprawa! Dostałam antybiotyki, bo sie jakieś zapalenie wdało. A wydawało mi się, że jest ok, bo kolorek białka neutralny się zrobił. Nic jednak bardziej mylnego! Okulistka mnie jakimś "skrobaniem dna oka" straszyła! Ma się to wrodzone szczęście!
Kupiłam znicz...
Nigdy nie kupowałam zniczy na Wszystkich Świętych. Mam dużą rodzinę i jakoś w ogromie lampek brak moich był nieodczuwalny.
...kupiłam znicz... ze szkła niczym białe serduszko... z maleńkim śpiącym złotym aniołkiem w środku...
Gdy go przyniosłam do domu, Luby wyszedł z kuchni dostrzegwszy go wśród wyciąganiętych przeze mnie zakupów.
Teraz Luby śpi. Jest pijany. Tak bardzo pijany, że przypomina mi w zachowaniu "teściową". To było relaksacyjne, niewinne ognisko. Jestem na Niego zła. BARDZO! Pisanie o tym nie ma najmniejszego sensu...
Z króciutkiego, zaledwie trzydniowego (i conajmniej czterokilogramowiększego) urlopiku wróciliśmy z Małżonem (zwanym także Lubym) do domu... do swego twardego, ogromnego łóżka :) Nie powiem, z wdzięcznością się na nim mościliśmy bezpośrednio po porzuceniu w progu maneli. W Karpaczu było cudnie, jednakże łóżka nie spełniły mych oczekiwań! :/
Sami w hotelu... mrrr... Nawet mgliste poranki (2 na 3) były piękne :) Romantyczne, nieśpieszne śniadanka, wieczory przy kominku... :)))))
Wyprawa na Śnieżkę żółtym/niebieskim szlakiem (porywać się na inny, byłoby szaleństwem)... Herbatka z citronem w Strzesze Akademickiej podczas lodowatego deszczu... Wichura, że głowę urywa, przy Samotni. Zignorowanie GOPRowców i podjęcie próby dostania się w okolicę trzech talerzy... Wszystko z Lubym w tle, z Lubym na planie głównym, z Lubym holujacym mnie pod górę i z Lubym asekurującym mnie w dół... Z Lubym "dalej, kurwa, nie idę" i z Lubym "wróć po mnie z bernardynem i beczułką rumu"...
No i jak Go nie kochać?